سلام برادر!
نمي دونم خودتي يا نه!
ولي ميخوام بدوني حرفهات در يک آدم راه گم کرده بي تاثير نبود.
ازت شماره و آدرس نگرفتم. چون حدس مي زدم يه جايي توي اين دنيا بايد يه نشانه اي چيزي داشته باشي که بشه پيدات کرد.
اميدوارم درست پيدات کرده باشم. اما حتي اگه تو اون محسن موسايي مشهد-تهران نباشي، خيلي تفاوتي با اون نداري. اين رو از محتواي وبلاگت ميشه فهميد.
از خوندن اشعاري که اينجا نوشتي لذت بردم. متن شعر علي اکبر لطيفيان رو هم گوگليدم.
عصاي ما و موساي ديگراني
يعني شما آقاي از ما بهتراني.
من از آشنائي با شما خيلي خوشحال شدم.(هر چند که خيلي حرف زدي و نذاشتي بخوابيم)
باي تا هاي.